“ვინც ვერ ხვდებით რა ხდება, დამარცვლით ავხსნი….” – ნანა გეგეჭკორი

სახელმწიფო სტრუქტურას რომ ეძახით ჯერ კიდევ, ის სისტემა ეცდება დაელოდოს წერტილს, რომლის იქით პაციენტი შეუქცევადად ან მოკლვდება ან ისე დაინვალიდდება რომ სრულფასოვან ადამიანად ვეღარასდროს გამოძვრება ამ მდგომარეობიდან. მერე ჩანიშნავს სასამართლოს, გამოიჩენს ჰუმანურობას, გადაიყვანენ კარგ კლინიკაში და იტყვის, ჩვენთან არაფერი დამართვნია, იმ თქვენს საუკეთესო კლინიკაში გარდაიცვალა ან დაინვალიდდაო.

ჯერაც სახელმწიფოდ რომ მოიხსწნიებთ დიდიხნის წინ დეჰუმანიზებულ წარმონაქმს იმიტომ გიბედავენ რასაც თვალს ადევნებთ.

ახალი წლები მოდის, თავის ტვინის ის უბნები ხდებიან დომინანური რაც საცივით და ხაჭაპურით ტკბობაზე აგებენ პასუხს და ნაკლებად მტკივნეული იქნება იმ შეუქცევადი წერტილის დადგომა…”