ლევან ჯავახიშვილი
„ნაცმოძრაობის“ თავმჯდომარის არჩევნები, იმაზე აქტუალური გამოდგა, ვიდრე ბევრი წარმოიდგენდა. პარტიაში ყველაფერი რიგზე რომ არ იყო, ამის შესახებ კულუარული ინფორმაცია პერიოდულად ვრცელდებოდა, მაგრამ საპარლამენტო არჩევნებამდე ერთი წლით ადრე თუ პარტიის თავმჯდომარის შეცვლის საკითხი დადგებოდა, ამას ბევრი არ ელოდა. რა ხდება რელურად „ნაცმოძრაობაში“? რატომ გახდა აუცილებელი ამ არჩევნების ჩატარება და რაღა მაინც და მაინც ახლა? რატომ აღარ მოსდით თვალში პარტიის ძველ ლიდერებს ნიკა მელია? ამ და სხვა საინტერესო კითხვებს, „ალიას“ ბიძინა ივანიშვილი გარემოცვასთან დაახლოებული წყარო უპასუხებს. წყაროს ვინაობას მისივე უსაფრთხოების გამო, ამ ეტაპზე ვერ ვამხელთ.
„ალიას“ წყაროს თქმით, „ნაცმოძრაობამ“ დაკარგა „ქართული ოცნებისთვის“ მთავარი ფუნქცია, „ბუას ფუნქცია“, რითაც აშინებდნენ ხალხს ყველა არჩევნების წინ. ხალხის დიდი ნაწილი „ქართულ ოცნებას“ ხმას იმიტომ აძლევდა, რომ „ნაცმოძრაობა“ არ დაბრუნებულიყო ხელისუფლებაში. ამ ეტაპზე კი, ეს პარტია ვეღარ „ქაჩავს“ „ქართული ოცნების“ საშიში პარტიის იმიჯს..
„სრული პასუხისმგებლობით შემიძლია ვთქვა, რომ რაც ახლა „ნაცმოძრობაში“ ხდება, ეს ბიძინა ივანიშვილისა და ამ პარტიის რამდენიმე ლიდერის გარიგების შედეგია. მათ შორის არიან, ვანო მერაბიშვილი და დავით კეზერაშვილი. მათ პარტიის ბედი არ აინტერესებთ, მათთვის მთავარი საზრუნავი ის ქონება და ბიზნესია, რაც საქართველოში გააჩნიათ და აქ ასეულობით მილიონსა და მილიარდებზეა ლაპარაკი. ნიკა მელია 2 წლის წინ აირჩიეს პარტიის თავმჯდომარედ, მაგრამ იმავე მიშა სააკაშვილთან შედარებით, ნაკლებად ქარიზმატული, ნაკლებად ხისტი და რადიკალი პოლიტიკოსია. კონსტრუქციული პოლიტიკის მომხრეა და ეს არ აწყობს ბიძინა ივანიშვილს. მას უნდა რადიკალი ტიპი „ნაცმოძრაობის“ სათავეში, რომელიც მკვეთრი ხისტი რიტორიკით იქნება გამორჩეული, რევოლუციაზე, არეულობაზე და ყველაფერზე წამსვლელის შთაბეჭდილებას დატოვებს და მის განცხადებებზე, ხალხს „ნაცმოძრობის“ დროს ჩადენილი დანაშაულებები გაახსენდება და არჩევნებზე ეს „ქართული ოცნების“ სასარგებლოდ იმუშავებს – ხალხი „ნაცების“ დაბრუნების შიშით, მათ მისცემს ხმას. თუკი ნიკა მელიას თავმჯდომარეობის დროს „ნაცმოძრაობა“ ასრულებდა ბუას როლს, ეს იმიტომ, რომ პარტიის ფორმალურ ლიდერად უკრაინაში მყოფი სააკაშვილი ითვლებოდა და პარტიაში ბოლო სიტყვა მას ეკუთვნოდა. სააკაშვილთან კონსულტაციის გარეშე, მელია მნიშვნელოვან გადაწყვეტილებას არ ღებულობდა. ეს ხალხმაც კარგად იცოდა, ვინ იყო პარტიის რეალური ლიდერი. „ნაცმოძრაობის“ ხელისუფლებაში დაბრუნება, თავისთავად ნიშნავდა სააკაშვილის პრემიერ-მინისტრობას. შესაბამისად, „ნაცების“ და მიშას ერთობლივად დაბრუნების შიში აქტიურად და ეფექტურად მუშაობდა. ახლა ვითარება შეიცვალა. სააკაშვილი ციხეშია და თუ გადარჩა, პოლიტიკისთვის აღარ ეცლება და არც მისი თავი ექნება. შესაბამისად, მოიძებნება ადამიანი, რომელიც „პატარა მიშა“ იქნება და პარტიის თავმჯდომარე გახდება. მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ იქნება, მთავარია, ის კრიტერიუმები დააკმაყოფილოს, რაც ზემოთ ჩამოვთვალე და რაც არ გააჩნია ნიკა მელიას. ვანო მერბიშვილის გამოჩენაც ამ მიზანს ემსახურება. მერაბიშვილი „ნაცების“ სისასტიკის, მათი მმართველობის დროს ჩადენილი დანაშულებების სიმბოლოა. მერაბიშვილი პარტიის პოლიტსაბჭოში იქნება თუ პარტიის „რუხი კარდინალი“, ეს სულ ერთია, დიდი გავლენა ექნება პარტიაში. „ქართული ოცნებისთვის“ იმაზე უკეთესი რა იქნება, არჩენების წინ იძახონ, რომ „ნაცები“ და მერაბიშვილი ბრუნდებიან. ამას დაამატეთ დავით კეზერაშვილის, პარტიის მთავარი დამფინანსებლის გამოჩენა, რომლის სახელსაც ხალხისთვის ბიზნესისა და ქონების წართმევა უკავშირდება და ეს ხდებოდა მუქარით, შანტაჟითა და წამებით. ხშირად, თავად ფინანსურ პოლიციაში აწამებდნენ ხალხს, რომელსაც კეზერაშვილი ხელმძღვანელობდა, ზოგჯერ პოლიციასა და სუს-ში. ლოგიკურად, რაც უფრო დისკრედიტირებული ადამიანები მოვლენ „ნაცმოძრაობის“ სათავეში, მით უკეთესი უნდა იყოს „ქართული ოცნებისთვის“, ერთი კი არა, 10 მერაბიშვილი და კეზერაშვილი, რომ იყვნენ, უფრო უნდა აწყობდეთ. რატომ? იმიტომ, რომ მათ ხმას საკუთარი მომხრეებიც არ მისცემენ. ვნახოთ, ვის აირჩევენ თავმჯდომარედ. ნებისმიერ შემთხვევაში აირჩევენ ადამიანს, რომელიც არჩევნების წინ შექმნის რევოლუციის, არეულობის გზით „ნაცების“ ხელისუფლებაში დაბრუნების განცდას და ზუსტად ეს უნდათ ბიძინა ივანიშვილსა და მის კლანს. ხელისუფლებას იმავე გზით შეინარჩუნებენ, აქამდე რა გზითაც ინარჩუნებდნენ. ბიძინა ივანიშვილს „ნაცების“ დაშლა რომ სდომებიდა, ამას ადრე გააკეთებდა. ხუთჯერ აღიძრა სისხლის სამართლის საქმე „ნაცმოძრაობის“ ლიდერების წინააღმდეგ 315-ე მუხლით, სახელწიფო წყობილების ძალადობრივი დამხობის ბრალდებით, მაგრამ ამ მუხლით დღემდე ერთი კაციც არ დაუჭერიათ. არადა, პარტიის რამდენიმე ლიდერი რომ დაეჭირათ და სააკაშვილისთვისაც ბრალი ამ მუხლით წაეყენებინათ, დამთავრებული იყო „ნაცმოძრაობა“ – განუცხადა „ალიას“ წყარომ.
კომენტარები