ბიზნესმენი ფადი ასლი სოციალურ ქსელში წერს:
„მწუხარება და რისხვა ორი განსხვავებული გრძნობაა. როგორც ყველა, მეც ვწუხვარ პალესტინელების დაღუპვის გამო. მაგრამ ზოგიერთი არაბისა და პალესტინელისგან განსხვავებით, მე გაბრაზებული ვარ ჰამასზე და არა ისრაელზე – ამ დანაკარგისთვის.
მე ასევე ვწუხვარ ისრაელის დანაკარგის გამო და ამაში ასევე ვადანაშაულებ ჰამასს.
ჰამასის მიმართ გაბრაზება არ ნიშნავს პალესტინელების სიძულვილს ან მათ დანაკარგებზე არ ზრუნვას. ეს ნიშნავს, რომ ვისურვებდი პალესტინელებმა გააცნობიერონ, რომ მათი პრობლემა არის ჰამასი, რომლის გარეშეც გზა ისრაელთან მშვიდობისა და ყველასათვის უკეთესი მომავლისკენ ბევრად უფრო სავარაუდო გახდება, თუნდაც გარანტირებული არ იყოს.
მშვიდობა არ არის ფინიშის ხაზი. ეს არის განსხვავებული ცხოვრების წესის დასაწყისი. ეს არის გადაწყვეტილება, რომ არაბებსა და ისრაელებს შეუძლიათ თავიანთი უთანხმოების მოგვარება დიალოგის გზით და მეგობრული გზით, სიძულვილის, ძალადობისა და სისხლისღვრის გარეშე.
ისტორიის შესახებ დებატები შეიძლება გაგრძელდეს. ისტორია არის ის, რაც არის ისტორია და ჩვენ ვერაფერს გავაკეთებთ მის შესაცვლელად ან გამოსასწორებლად.უმეტესობა ჩვენგანი არ იყო მონაწილე და არ არსებობს მიზეზი, რომ მემკვიდრეობით მივიღოთ წარსულში დაშვებული შეცდომები ან მტრობა.როგორც ინგლისურად ვამბობთ “ეს არის ისტორია”, ან როგორც არაბულად ითქვა “yalli fat, mat (რაც მოხდა წარსულში, გარდაიცვალა).”
ასე რომ, ისტორია დარჩეს ისტორიად .მხარი დავუჭიროთ მშვიდობის მთავარი დაბრკოლების ჰამასის მოცილებას, გადავშალოთ გვერდი და ვიყუროთ წინ. ასე არ უნდა ყოფილიყო, მაგრამ ჰამასმა ასე გააკეთა ,არ არის აუცილებელი ასე დარჩეს ,წინ წასვლა შესაძლებელია.
მშვიდობა და სიყვარული ყველას, ისრაელებს, პალესტინელებს და დანარჩენ არაბებს.“
კომენტარები