საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრის ყოფილი მოადგილე ნინო კალანდაძე:
ვინაიდან მოგონებების კვირეული და ჯერ კიდევ ხუმრობის თავი მაქვს, ერთ ამბავსაც მოვოგონებ. არჩევნებამდე რამდენიმე კვირით ადრე, გრიგორიჩის “დუშკაბინას” რო უკვე დალაშქრული აქვს რეგიონები და ღალატის ყველა ფსკერი ჩახეული, მეგობრები აივანზე ვსხედვართ და პოლიტიკას მიმოვიხილავთ. სიტყვამ მოიტანა და ერთმა თქვა, რად უღირდათ ამ წილოსნებს ეს ამბავი, ხო მაინც სიის მოუსვლელში გადაისროლაო. მეთქი, მოიცა, წილოსანი გავა. რას ამბობო? შანსი არაა 60 ს ვერ გაიყვანსო? გავიფიქრე, რატომ ვერ გაიყვანს, რა ან ვინ დაუშლის ნეტათქო და ვუპასუხე 60 სკამსაც “გაიყვანს” და 60 პროცენტსაცთქო. მესამემ თქვა, მოდით ახლა, აქვე დავნიძლავდეთ წილოსანის ბედზეო. მე ვუთხარი, ბიძინას 61 ადამიანი თუ ვერ გაყავს, წაუგიათ რუსებს და რასაც გინდათ ვიკისრებ, თუ გინდათ მთელი სადაქალო ტაილანდში გადავფრინდეთ თებერვალში ჩემს ხარჯზეთქო. სად მქონდა ამის თავი, მარა ჩემი რა მიდიოდა?!
უფლებამოსილების ცნობამდე პატარა შანსი მრჩება წაგების. თებერვალში 10 ქალის გაკრეჭილი სახე თუ შემოგხვდათ აქ ფოტოებზე თბილი ქვეყნებიდან, იცოდეთ, რომ ქართული ბანკებიც გადაურჩენ სანქციებს, მეც კაი მსუყე კრედიტი მომცეს და ჩვენ ყველამ დამოუკიდებელ საქართველოში გავიღვიძეთ.
თუ არადა და ბაკურიანიც კაია მაგ დროს.
კომენტარები