ასოცირებული პროფესორი, ბექა კობახიძე:
“დანილოვის განცხადებაზე ატყდა დიდი აჟიოტაჟი, ეს რა გვაკადრაო, როგორ მოუწოდა საქართველოს მეორე ფრონტის გახსნაო, ესე იგი ზელენსკი კი კარგია მაგრამ დანილოვი ცუდიო და ა.შ.
მოდი საკითხს შევხედოთ უკრაინის პოზიციიდან: მთელი საქართველო გაფაციცებით უყურებს უკრაინას, სურს რომ მან დაამარცხოს რუსეთი და ამით ყველამ ვიხეიროთ, ყველაზე მეტად კი სწორედ ჩვენ.
რა არის იმაში ალოგიკური და ამორალური თუ უკრაინას სურს არამხოლოდ მის ხარჯზე მოხდეს საქართველოს გათავისუფლება, არამედ საქართველოსთან ერთად?
წარმოვიდგინოთ ახლა ომი ცხინვალში რომ მიდიოდეს, არ გექნებოდათ სურვილი და მოლოდინი რომ უკრაინამ საკუთარ ტერიტორიაზე დაიწყოს ოპერაცია?
შევხედოთ საკითხს ისტორიის გადმოსახედიდან, რას იტყვიან ამაზე 100 და 200 წლის შემდეგ?
1920 წელს ჩვენი ორი მეზობელი – აზერბაიჯანი და სომხეთი ისე დაიპყრეს, რომ საქართველო არც ერთს არ დაეხმარა და შემდეგ დაიპყრეს საქართველო – უკვე მარტო დარჩენილი. ამაზე ჩვენს ისტორიოგრაფიაში საკმაოდ არაპაციფისტური დამოკიდებულებაა გავრცელებული.
ახლა ამ საქართველოს არც ომის თავი აქვს, არც ძალა და რასაკვირველია არ უნდა ჩაერთოს ომში, ამ ეტაპზე მაინც. მაგრამ, ვხედავ, ომის ოფციის ხსენებაზეც კი უკიდურესი პაციფიზმი მეფობს და ომის მხსენებლებს ლამის მარგინალებად თვლიან.
საიდან ასეთი პაციფიზმი? სადმე ლუქსემბურგში ვცხოვრობთ? ბოლოსდაბოლოს, ან სახლიდან გამოყრილი 300 ათასი კაცის და ათასობით არჩილ ტატუნაშვილის ბედი არ უნდა იწვევდეს ბრაზს? გადასწორებული თამარაშენიც არ გაბრაზებთ?
იცით რა არის ომამდე ყველაზე მოკლე გზა? ომის გამორიცხვა, ამ ოფციის არ დატოვება და მისთვის მოუმზადებლობა. ანუ, ბევრად უფრო შორს ვიქნებოდით ახლა ომისგან ბოლო 10 წელი შეიარაღებული ძალები რომ გვეშენებინა, ვიდრე ახლა ვართ.
სეპარატისტული რეგიონების მშვიდობიანი რეინტეგრაციაც ვერ მოხდება, თუ ხელში ომის ოფცია და ძლიერი შეიარაღებული ძალები არ გიჭირავს. გგონიათ რომ ვიღაც სასწაულმოქმედი დიპლომატი დაჯდება და ისეთ რაღაცეებს ილაპარაკებს, რომ ადგებიან და დევნილებს სახლებში დააბრუნებენ?
ეს ასე არ ხდება. ჯერ ადრეა, მაგრამ როცა დრო მოვა, ისეთი სამხედრო ოპერაციის ჩატარება უნდა შეგვეძლოს, რომ ამ შეძლების შემყურე სეპარატისტებმა რაც შეიძლება მეტი დათმონ მშვიდობიანად.
თბილისის ცენტრში ყავის წრუპვა და პაციფიზმი კარგია, მაგრამ ჩვენ ვსაუბრობთ ხალხზე, ვინც ქართველების სოფლები გადახნა, ოცდაათი წელია მათ აპარტეიდის რეჟიმში აცხოვრებს და ახლა უკრაინელების სახლიდან გამოსაყრელად არიან წასულები.
ესენი არიან დამნაშავეები და სუდეტელი გერმანელები უნდა დაისაჯონ.”
ბექა კობახიძე მთიან ყარაბაღში განახლებულ სამხედრო კონფლიქტსაც და აზერბაიჯანის თავდაცვის სამინისტროს მიერ რუსეთის ფედერაციისთვის გაცემულ პასუხს ეხმაურება და წერს:
“როცა გყავს ძლიერი შეიარაღებული ძალები, რუსეთს ელაპარაკები ასე და ერთი ხელის გაწვდენაზე გაქვს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა.
როცა არ გყავს და ლაპარაკობ პაციფიზმზე, ლაპარაკობ ისე, როგორც ლაპარაკობენ ქოცები.
ეს არის ძალიან მარტივი და ბანალური ამბავი, ამასთანავე სამწუხაროც.”
კომენტარები