გურამ შარაძის შვილი, რუსუდან შარაძე:
,,ე.წ. ვარდების რევოლუციის დროსაც ასე იყო – მთელი საქართველო ტელევიზორთან იჯდა იმის მოლოდინში, თუ რა მოხდებოდა და ერთი მუჭა დაფინანსებულმა ავანტიურისტმა, სახელმწიფო გადატრიალებაში გამოცდილ რამდენიმე ინტელიგენთან და ბრბოს ამდენივე წარმომადგენელთან ერთად, თავზე დაგვამხო ქვეყანა. მერე კი იცით…
ახლაც იგივე მეორდება – კლავიატურასთან ვსეხდვართ და ველოდებით, კიდევ ერთხელ როდის დაგვამხობს ეს ბანდა, იმავე, ოღონდ აწ უკვე ხრონწობაში შესული ინტელიგენტებით, ყველაფერს თავზე. მერე რა მოხდება, წარმოდგენაც არ მინდა…
უბედურება ისაა, რომ დამძახებელიც არავინ ჩანს. ჩვენ ვიძახოთ – „მე იმასთან არ დავდგები“, „მე – ამასთან“ – და დაველოდოთ თეთრაშიან პრინცს.”
კომენტარები