„ალიას“ ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკური პროცესების შესახებ, ექსპერტი, გია ხუხაშვილი ესაუბრება:
– უცხოეთის ქვეყნები კი შეპირდნენ ფინანსურ დახმარებას ჩვენს ხელისუფლებას, მაგრამ ეს ფული ჯერ არ მოუციათ. ბიუჯეტი კატასტროფულ მდგომარეობაშია. ვისაც დაპირდნენ დახმარებას პანდემიის გამო, მათაც ვერ აძლევენ ხელფასს. უკვე იმაზეც არის ლაპარაკი, რომ საბიუჯეტო ორგანიზაციებში, შესაძლოა, ვერ გასცენ ხელფასები.
– მძიმე ვითარებაა. ბიუჯეტში ფული აღარ არის და ჯერ არც უცხოური დახმარებები შემოსულა, ეს ვიცი. მიუხედავად ამისა, ხელისუფლება მაინც ჯიუტად აკეთებს იმას, რაც ამ ქვეყანას სარგებელს არ მოუტანს, ხალხს ვერ შეეშველება ამ უმძიმესი სოციალური კრიზისის დაძლევაში. ისევ ტურიზმში აპირებს ფულის ჩაყრას. ამ დროს გამოდის ერთ–ერთი ეპიდემიოლოგი და აცხადებს, ტურისტი თუ შემოვა საქართველოში, სამედიცინო ცნობა უნდა წარმოადგინოს ბოლო სამ დღეში აღებული, რომ გავლილი აქვს კორონავირუსზე შემოწმება, ვირუსი არ დაუდასტურდაო და მერე, ორკვირიან კარანტინს გაივლის საქართველოშიო.
– პაატა იმნაძემ განაცხადა ეს.
– კი, ბატონო, მან განაცხადა. ახლა რომელი ტურისტი ჩამოვა აქ ამ განცხადების მერე? ეს ერთი. მეორეც, მთელ მსოფლიოში მილიონობით ადამიანმა დაკარგა სამსახური, ბევრს შეუმცირდა შემოსავალი და სამოგზაურო ფული, ხალხს აღარ ექნება. ტურისტების ნაკლებობა იქნება მთელს მსოფლიოში, ტურისტული აქტივობა არ იქნება, შიდა ტურიზმზე კეთდება ყველგან აქცენტები. ტურიზმის ცენტრებად აღიარებულ ქვეყნებში უკვე შეგუებულები არიან, რომ კატასტროფულად შეუმცირდებათ ტურისტების რაოდენობა და ეს საქართველოსაც დაეტყობა. ასეთ უგუნურ გადაწყვეტილებებს რატომ იღებენ, არ ვიცი. რატომ მტრობენ ამ ქვეყანას და საკუთარ თავს? ჩვენთან არც შიდა ტურიზმზე შეიძლება აქცენტის გაკეთება. ხალხი აქაც დაზოგავს ფულს. მოგზაურობა და დასვენება კი არა, ბანკის ვალები რით გადაიხადოს უმუშევრად დარჩენილმა ხალხმა, იმას ფიქრობენ. თუ მარტო საბიუჯეტო ორგანიზაციებში დასაქმებული ხალხის იმედად არიან, ვისაც ფინანსურად ეს კრიზისი არ შეხებიათ, ეს ძალიან ცოტაა. ისინი ვერ დაძრავენ შიდა ტურიზმს. მოკლედ, ტურიზმი გვექნება ტურისტების გარეშე – აქამდე, ამ აბსურდამდე მივყავართ ხელისუფლების ლოგიკას. სტუმარი თუ არ მოდის, გააღე სახლის კარები, იჯექი რამდენ ხანსაც გინდა და ელოდე.
ლევან ჯავახიშვილი, ალია №18
კომენტარები